Hoewel de Slovaakse sopraan Edita Gruberova, die befaamd is voor haar coloraturen, reeds vier decennia op podia, verspreid over de aardbol, optreedt, is er volgens collega's, critici en dirigenten geen zweem van routine te bespeuren. Negenenvijftig jaar oud was ze toen ze voor het eerst de rol van Norma zong in het gelijknamige muziekdrama uit 1831 van Vincenzo Bellini (1801-1835).
De wereldwijde bewondering die Edita Gruberova heeft weten te verwerven, heeft wel enige vragen opgeworpen, zoals Hoe is het mogelijk dat ze na zovee jaren nog altijd zo goed kan zingen? En Hoe slaagt ze erin dat belcanto in haar instrument te integreren? Stefan Pannen en Claus Wischmann wilden er het fijne van weten en hebben mede daarom deze zangeres gedurende anderhalf jaar begeleid. Een klein gedeelte van al hetgeen ze hebben kunnen verzamelen, valt te zien in de ZDF-documentaire uit 2008 Edita Gruberova ─ Die Kunst des Belcanto. Daarin dragen dirigent Nikolaus Harnoncourt en criticus Joachim Kaiser, alsmede enige zangeressen hun mening bij, hetgeen de afronding van zo'n portret zeer ten goede komt.
Deze documentaire wordt, in HD-kwaliteit, op het beeldformaat 16:9, uitgezonden op maandag 8 augustus, tussen 22:30 uur en 23:25 uur via Arte-televisie. Twee herhalingen volgen: de eerste op zondag 14 augustus, om 06:00 uur in de ochtend; de tweede op zondag 18 augustus, dan reeds om 05:00 uur in de ochtend.
Heinz Wallisch (*Groningen, 1945) is muziek- en literatuurcriticus, taalredacteur, lector en lexicograaf. Vanaf zijn vijftiende jaar doorliep hij, naast zijn school- en studietijd, alle disciplines van het boeken- en uitgeversvak. Begin jaren zeventig was hij in diverse landen werkzaam voor de uitgeverij van de Europese Commissie. Aan tal van dag-, week-, maand- en vakbladen in binnen- en buitenland heeft hij bijdragen geleverd. Enkele jaren geleden liet hij zich verleiden tot elektronisch publiceren, en sedertdien verschijnen zijn artikelen, commentaren, recensies en beschouwingen op zo'n vijftig verschillende cultuurwebsites — die praktisch alle van hemzelf zijn — in Nederland, België, het Duitse taalgebied, op één Franstalige, en op enkele internationale, Engelstalige.
Publicaties in boekvorm:
Gavarni: 32 tekeningen uit de Mascarade humaine, Groningen 1966; 125 Jaar Symfonieorkest in Groningen, Groningen 1987;
Geïllustreerde Muziekinstrumenten Encyclopedie (samen met Bert Oling), Lisse 2003. Sedertdien is dat boek in diverse Oost- en Zuid-Europese landen uitgebracht. In de VS en Groot-Brittannië haalde het zeer hoge oplagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten