Op 21 februari 2011 zal, tijdens een concert in het Amsterdamse Muziekgebouw aan het IJ, de Nederlandse Muziekprijs worden uitgereikt aan blokfluitist Erik Bosgraaf. De jury is van oordeel dat deze kunstenaar die prijs verdient omdat hij heeft aangetoond de muziek van de zestiende tot en met de twintigste eeuw te beheersen.
De Nederlandse Muziekprijs is de hoogste Nederlandse onderscheiding voor jonge, getalenteerde musici. Persoonlijk heb ik, in deze context, enige moeite met het adjectief getalenteerd. Dat doet hier zo pleonastisch enerzijds, en aan de andere kant toch ook ietwat denigrerend aan. Als alle musici die deze prijs eerder toegekend hebben gekregen — met het begrip gewonnen heb ik ook al enige moeite, aangezien het hier niet om een kansspel gaat, dan wel mag gaan —, niet getalenteerd waren, waren ze immers niet eens in aanmerking gekomen, maar dat is niet het meest onbevredigende: getalenteerd is eerder een beginstadium; eenmaal gearriveerd, is het talent gereduceerd tot de basis, en spelen kennis, kunde en, niet als laatste, kunstzinnigheid de boventoon.Erik Bosgraaf werd in deze specifieke positie voorafgegaan door pianist Ronald Brautigam, cellist Pieter Wispelwey en violiste Janine Jansen. De kunstenaar is sedert de zomer van dit jaar docent aan het Amsterdams Conservatorium.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten