zondag 29 maart 2009

Optreden en Portret van violist Ivry Gitlis op Arte

Legendarisch
Hoewel de in 1922 geboren Israelische musicus als één van de grote vioollegenden geldt, geniet hij toch veel meer bekendheid in kringen van liefhebbers van het instrument viool en de daarbij behorende muziek dan zoveel collega-violisten — zoals bijvoorbeeld Yehudi Menuhin (1916-1999) en David Oistrach (1908-1974) — wier naam ook een begrip was, en eventueel nog is, in algemene zin. Hoewel we, zeker in deze tijd van volstrekt zinloze superlatieven — waarin zelfs Duitse politieseries van een strafbaar te stellen oer-saaiheid als 'legendarisch' worden gekwalificeerd — voorzichtig moeten zijn met een dergelijk begrip, mag dat in combinatie met de naam Ivry Gitlis zeker worden gebruikt.

Sterren als leermeesters
Ivry Gitlis studeerde zelf in Parijs bij drie grootmeesters van zijn instrument, die zelf legenden zijn geworden: Carl Flesch (1873-1944), Georges Enescu (1881-1955) en Jacques Thibaud (1880-1953). Pas aan het einde van de jaren zestig vestigde hij zich definitief in Parijs, waar hij al snel in maatschappelijke zin opzien baarde door tijdens de revolutie van 1968 met zijn viool de straat op te gaan en bij de studenten en stakende arbeiders te spelen.
Daarop aangesproken na een concert in de Stadsschouwburg van Groningen — nu bijna vier decennia geleden — verklaarde hij vóór de kunsten te zijn, en dus links.

Concert
Het concert dat op zondag 2 maart door Arte-televisie zal worden uitgezonden op het voor klassieke muziek gereserveerde tijdstip — tussen 19:00 uur en 19:45 uur — bestaat uit drie onderdelen die bijeengebracht zijn van verschillende opnamen.
De film is in 2009 gerealiseerd door Arte France. Naast het onvergankelijke Vioolconcert in D-groot, opus 35, uit 1878 van Pjotr Iljitsj Tsjajkovski (1840-1893) — waarover meer details en een technische toelichting te lezen zijn in een artikel van 6 maart 2007 op de fin de siècle site All art is quite useless van Rond1900.nl — met dirigent Francesco Mander, opgenomen in 1965, zal Ivry Gitlis te zien zijn in een gedeelte van de Sonata voor vioolsolo — Melodia van Béla Bartók (1881-1945), gecomponeerd voor de bovengenoemde Yehudi Menuhin, van een opname uit 1962. Besloten wordt het drie kwartier durende 'televisieconcert' van Ivry Gitlis met de Capriccio-Valse in E-groot opus 7 van Henryk Wieniawski (1835-1880).

Herhalingen
Op vrijdag 10 april en op donderdag 16 april — beide keren om 06:00 uur in de ochtend — zal dit concert door Arte-tv worden herhaald.


Deze film dient als opmaat voor een Portret van Ivry Gitlis dat eveneens door Arte-tv zal worden uitgezonden. Het is een zestig minuten durende film die in 2008 door Sandra Joxe voor Arte France werd gerealiseerd in HD-kwaliteit, op het beeldformaat 16:9, die zal worden uitgezonden op maandag 30 maart van 22:25 uur tot 23:25 uur.
____________
Afbeeldingen
1. Jacques Thibaud, een van de drie voornaamste viooldocenten in het leven van Ivry Gitlis.
2. Georges Enescu, idem.
3. Carl Flesch, idem.
4. Ivry Gitlis.

donderdag 26 maart 2009

Een Schubertiade van de Van Swieten Society

Nog vier optredens
Sedert 14 maart trekken leden van de Van Swieten Society met een Schubertiade door ons land. De helft van de acht concerten is intussen gegeven, de andere vier zullen alsnog binnen twee etmalen worden gerealiseerd: op vrijdag 27 maart om 20:15 begint het eerste concert van die vier in de Engelse kerk van Middelburg. De dag daarop begint om 20:00 uur hetzelfde concert in het Museum De Buitenplaats, ten zuidwesten van Groningen.
Het wordt voor alle optredende musici daarna wel even doorbijten, want de volgende ochtend — zondag de 29ste — moeten de uitvoerenden alweer om 11:00 uur in de ochtend optreden in het Bethaniënklooster te Amsterdam. Weliswaar is dat een concert van een uur, maar om 15:00 uur wordt het gehele programma in dezelfde ambiance nog eens gespeeld.

Franz Schubert (1797-1828)
De keuze zondagochtend zal worden voorgesteld, zal wel ter plekke worden bekendgegeven; het gehele programma telt vier onderdelen. De eerste en de laatste compositie zijn beide voor fluit en piano, daar tussenin worden door de sopraan Francine van der Heijden eerst enige liederen gezongen met pianobegeleiding, daarna volgen liederen met ondersteuning van klarinet en piano.
_____________
Afbeeeldingen
1. Franz Schubert omstreeks 1827.
2. Sopraan Francine van der Heijden.

maandag 23 maart 2009

Twee fin de siècle composities op WDR-televisie

Beginjaren van de 20ste eeuw
De Russische muziekstudent Aleksandr Glazoenov (1865-1936) was nog maar zestien jaar oud toen hij zijn eerste Symfonie schreef en daarin al direct liet zien, en vanzelfsprekend horen, dat hij over een compositorische begaafdheid van uitzonderlijke hoogte beschikte. Het tegenwoordig meest bekende van zijn werken is waarschijnlijk het Concert voor viool en orkest in a klein, opus 82, uit 1904 dat tot een der belangrijkste Russische composities in het genre behoort.
In de vroege nacht van dinsdag 24 op woensdag 25 maart wordt door de Duitse televisiezender WDR — tussen 00:15 uur en 01:00 uur — de opname van een uitvoering daarvan gerealiseerd door het eigen WDR Sinfonieorchester Köln onder leiding van Semyon Bychkov samen met de violiste Hilary Hahn.
Daaraan voorafgaand wordt Igor Stravinski's Scherzo fantastique, opus 3, uit 1907-08 gespeeld.
Een uitgebreider artikel over dit televisieconcert kunt u lezen op het Nederlandse cultuurweblog speciaal voor de kunsten van het fin de siècle: All art is quite useless van Rond1900.nl.
__________
Afbeelding: De Russische componist Aleksandr Konstantinovitsj Glazoenov.

Radio-focus op Reinhold Glier en Alban Berg

Tijdgenoten
De Russische muziekmeester Reinhold Glier — spreek: Gli - Jer — (1875-1956) en diens Oostenrijkse collega en tijdgenoot Alban Berg (1885-1935) staan beiden in het centrum van de belangstelling in twee identieke muziekprogramma's op de radio. De eerstgenoemde van die beiden wordt belicht in de BBC Radio 3-serie Composer of the Week — iedere werkdag van 13:00 uur tot 14:00 uur en diezelfde dag in de herhaling tussen 23:00 uur en 00:00 uur —, en Alban Berg in de Nederlandse tegenhanger van de VARA op Radio 4, dezelfde dagen van 23 tot en met 2 maart, maar dan vroeg in de avond, tussen 19:30 uur en 20:00 uur.
Uitgebreidere informatie kan men vinden in het artikel dat ik — in verband met de periode dat deze twee componisten werkzaam waren en hun invloed hebben doen gelden — heden heb geplaatst op de Nederlandse fin de siècle cultuurwebsite All art is quite useless.

zaterdag 21 maart 2009

Rellerige sfeer bij première van Le sacre in 1913

Gedramatiseerde versie
Op zondag 22 maart — tussen het middaguur en 13:30 uur — staat het BBC-televisiedrama Riot at the Rite van de Engelse regisseur Andy Wilson — die eveneens verantwoordelijk is voor de eerste reeks van de veelal uiterst actuele BBC-spionageserie Spooks — op de rol van de tweede Nederlandstalige, Belgische televisiezender Canvas.


Het gedramatiseerde verhaal — zonder overdrijving of aanpassingen die een fraaier beeld van de situatie anno toen schetsen — biedt ons inzicht in vrijwel alle aspecten die aan bod komen als er een nieuwe, gecompliceerde theaterproductie wordt voorbereid. Daarin worden de kijkers geonfronteerd met de tegenslagen, de botsende karakters van veel betrokkenen — zoals de choreograaf en de dansers, de componist en de dirgent met zijn orkestmusici, de decorontwerper, en dan, niet te vergeten, de voor de realisatie verantwoordelijke technische staf —, de race tegen de tijd — die, hoe ruim bemeten ook, altijd weer te kort blijkt — en de laatste loodjes, die toch altijd weer het zwaarst blijken te zijn.
Andy Wilson is erin geslaagd een kleurrijk geheel te realiseren dat de moeite van het aanzien — op elk tijdstip van de dag — dubbel en dwars waard is.
Een uitgebreider artikel over deze materie, naar aanleiding van de uitzending van deze film, is te vinden op de fin de siècle site All art is quite useless van Rond1900.nl.
__________
Afbeelding: Decorontwerp van de Russische schilder Nicholas Roerich (1874-1947) voor de eerste uitvoering van Le sacre du printemps, op 29 mei 1913 in het nieuwe Théâtre des Champs Elysées in Parijs.

maandag 16 maart 2009

Schrijver Persbericht Menuhin past tekst aan

Naar aanleiding van de tirade die we op onze zustersite Tempel der Publiciteit hebben geplaatst tegen de volstrekt onbekwame inhoud van het Persbericht met betrekking tot herdenkingsconcerten voor de in 1999 overleden, internationaal vermaarde, violist Yehudi Menuhin (1916-1999) — waarin een onjuistheid over diens optreden, snel na de Tweede Wereldoorlog, in Berlijn, en een kwalijke, want onterecht beschuldigende mededeling over Wilhelm Furtwängler stonden — heeft de schrijver van het Persbericht laten weten dat hij de bewuste tekst (laat) aanpassen in de door ons bedoelde zin. Hij had de gegevens zo opgekregen van de impresario in kwestie.
Dat is een respectabele reactie, en heel anders dan de hysterische post die we van de mede-verspreider(s) van deze onjuiste informatie mochten ontvangen nadat wij deze(n) op die kwalijke omissies had gewezen.

zondag 15 maart 2009

Gaetano Donizetti als BBC's Composer of the Week

Verbijsterend groot oeuvre
Eén der, qua muziek, meest vruchtbare componisten uit de westerse muziekgeschiedenis is de Italiaan Gaetano Donizetti (1797-1848). Hij schreef zo'n 75 opera's, 16 symfonieën, 19 strijkkwartetten, ongeveer 200 liederen, een kleine 50 duetten, 3 oratoria, 28 cantates en ook nog een groot aantal kamermuziekwerken.
Van deze ware meester der muziekproductie avant la lettre wordt op zondag 15 maart in het programma Bühne: Radio van de Duitse radiozender WDR 3 de opera buffa Don Pasquale (1843) uitgezonden.

BBC Radio 3
Van maandag 16 tot en met vrijdag 20 maart staat deze kleurrijke figuur in het middelpunt van de belangstelling in de reeks Composer of the Week van BBC Radio 3. Vijf dagen achtereen tussen 13:00 uur en 14:00 uur onze tijd wordt een uur aandacht aan de man en zijn werk besteed, en steeds tussen 23:00 uur en middernacht wordt op die dagen de uitzending van die middag herhaald.

Afbeelding: Gaetano Donizetti.

donderdag 12 maart 2009

Matthijs Vermeulens Strijktrio vrijdag 13 maart in Sweelinckzaal van het Amsterdams Conservatorium

Twintigste eeuwse muziek op het podium
De Nederlandse componist Matthijs Vermeulen (1888-1967) heeft in het algemeen — en zeker in verhouding tot collega's van een lager niveau — vooral tijdens zijn leven te weinig waardering ondervonden.
De Matthijs Vermeulen Stichting probeert met verve om daarin een blijvende kentering te realiseren, ook nu de eertijdse 'nieuwlichterij' in diens oeuvre — welke door al te velen, helaas tevens binnen het openbare muziekleven, indertijd niet werd begrepen — thans toch wat minder bedreigend overkomt doordat de oren van relatief veel luisteraars, onder wie eveneens muziekdocenten en dito studenten inmiddels toch aan heel wat meer onorthodoxe geluidsproducties gewend geraakt zijn.
Elke uitvoering van muziek van deze 'culturele Sisyphus' is dan ook een nieuwe verovering op de vergetelheid die een tijdlang heeft gedreigd. [1] Op vrijdag 13 maart zal tijdens een openbaar concert in de Sweelinckzaal van het Amsterdams Conservatorium [2] Vermeulens Trio à cordes, gecomponeerd in 1923, worden uitgevoerd door twee eindexamenstudenten en één docent van dat muziek-instituut. Dat zijn Cécile Gouder de Beauregard, viool; Judith Wijzenbeek, altviool; en Doris Hochscheid, cello.
Ook de tweede compositie van die avond is een stuk uit de twintigste eeuw, eveneens van een Nederlandse musicus: Alphons Diepenbrock (1862-1921). Van hem zal de Berceuse, voor mezzosopraan, cello en piano worden gespeeld. De pianopartij zal worden gerealiseerd door Frans van Ruth.
__________
[1] Zie ook het artikel Een leven als Sisyphus — Matthijs Vermeulen en zijn werk van 18 november 2007, gepubliceerd op de website van Neerlands muziektijdschrift Mens en melodie. Het is eveneens te vinden op de site van de Matthijs Vermeulen Stichting.
Deze stichting heeft eveneens een dvd uitgebracht. Daarover meer in een separaat artikel.

[2] De locatie van het Conservatorium van Amsterdam, waar dit concert zal worden gegeven, de Sweelinckzaal, bevindt zich in het nieuwe gebouw op het Oosterdokseiland.

woensdag 11 maart 2009

Arturo Toscanini praat honderduit over zichzelf

Franse documentaire
In de nacht van woensdag 11 op donderdag 12 maart — tussen 03:00 uur en 04:30 uur — presenteert de Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie de herhaling van een filmportret van de Italiaanse meester-dirigent Arturo Toscanini (1867-1957) onder de eenvoudige en tegelijkertijd veelzeggende titel Toscanini über sich selbst. Het betreft hier een anderhalf uur durende documentaire over de persoon en musicus Toscanini, die om heel wat elementen in zijn tweeledige persoonlijkheid bekend, beroemd en zelfs ten dele berucht is geworden. Zijn fenomenale geheugen en zijn kennis zijn in bepaalde kringen inmiddels legendarisch, maar dat geldt eveneens voor zijn ongebreidelde woede-uitbarstingen tegen orkestleden die niet dat uit hun instrument haalden wat de meester wilde horen. Ook op dat punt toen tal van, zij het af en toe, ongelooflijke verhalen de ronde. Zo zou de maestro een hoboïst met diens eigen instrument op het hoofd hebben geslagen met de mededeling dat het "zo" zou moeten. Een kleine kern van een verhaal gaat snel een eigen leven leiden, vooral wanneer zo'n kern ruimte biedt voor toe te voegen elementen.

Onopgemerkte opnamen
De recente Franse film — uit 2008 — van Jean-Christophe Rose laat de muziekmeester in zijn laatste levensjaren horen, toen hij reeds blind was en over zijn jonge jaren, zijn levenservaringen
en zijn carrière praat. Dit autobiografisch authentieke portret is ontstaan doordat de zoon van Toscanini een opname-apparaat heeft gebruikt tijdens het luisteren naar de herinneringen van vader. Daarin beperkt deze zich overigens niet tot alleen het eigen leven, maar wordt er ook collega's gesproken, over zijn jaren aan de Milanese Scala en de mensen met wie hij daar te maken had, en datzelfde geldt voor zijn Amerikaanse periode.
Een fascinerende film, die op een voor niet ieder zo aangenaam tijdstip wordt uitgezonden, biedt een breed spectrum aan thema's, die voortvloeien uit Toscanini's basis: zijn liefde voor de muziek. Meer herhalingen, althans door Arte-televisie, staan vooralsnog niet gepland.
__________
Foto: Toscanini in 1908.

zondag 8 maart 2009

Oost-Europese muziek door Sonia Wieder-Atherton

Vijf composities in krap drie kwartier
Voor de Frans-Duitse cultuurzender Arte-televisie is in principe op zondagavond tussen 19:00 uur en 19:45 ruimte voor klassieke muziek. Op 8 maart is dat niet anders: dan wordt het eerste deel van twee van een film vertoond waarin celliste Sonia Wieder-Atherton werken voorstelt van Oost-Europese componisten — een thema dat deze musiciënne al geruime tijd fascineert.
De befaamde filmmaakster Chantal Akerman heeft al eerder zeer positief met deze celliste samengewerkt en in 2008 heeft ze een concert opgenomen als film voor Arte France; deze wordt thans in twee afleveringen van 43 minuten door Arte-televisie uitgezonden.
In het eerste deel worden vijf stukken voorgesteld van respectievelijk de onvermijdelijke Sergej Rachmaninov (1873-1943), Ernö von Dohnányi (1877-1960) — dan volgt de Joodse volksmuziek ter herinnering aan Franz Schubert — waarna het programma wordt voortgezet met de Rus Aleksandr Tsjerpnin (1899-1977). Tot besluit wordt een stuk van Leoš Janáček (1854-1928) uitgevoerd.

Bijzonderheden
Het tweede deel van de film zal zonder twijfel op zondag 15 maart op hetzelfde tijdstip worden gepresenteerd. De opname is gerealiseerd in HD-kwaliteit met stereofonisch geluid, en zal worden uitgezonden op het beeldformaat 16:9.
Arte zal de komende weken drie keer een herhaling van dit eerste deel uitzenden en wel op donderdag 12 maart, donderdag 19 maart en op dinsdag 24 maart, alle drie keren om 06:00 uur in de ochtend.

vrijdag 6 maart 2009

Herdenking tiende sterfdag van Yehudi Menuhin

Duitse rado herdenkt
De Duitse radiozender NDR Kultur presenteert op zaterdag 7 maart, vanaf 20:00 uur, de rest van de avond twee programma's waarin de violist Yehudi Menuhin centraal staat. De titel van de aflevering van Prisma Musik luidt: Yehudi Menuhin zum 100. Todestag. Aangezien deze in 1916 geboren muziekmeester in 1999 is overleden, zal het wel voor iedereen duidelijk zijn dat er één nul teveel in de titel staat.
Na deze twee uur durende aflevering fungeert deze violist als protagonist in het programma Variationen zum Thema, waarin opnamen met deze altijd glunderende muzikant worden voorgesteld: twee werken voor viool solo en één met orkest, alle gecomponeerd door "de drie grote B's" zoals deze door menig violist worden genoemd: Bach, Beethoven en Bartók. Het zal voor menig jongere onder de muziek-enthousiastelingen de eerste keer zij dat ze die werken door Yehudi Menuhin senior uitgevoerd (kunnen) horen.
Uit de Vioolsonate nr. 2 in d klein BWV 1004 zal een gedeelte worden uitgevoerd, gevolgd door het Concert voor viool en orkest in d, opus 61 (1806) van Ludwig van Beethoven. Van Béla Bartók zal de Sonate voor vioolsolo opus 117 worden uitgezonden.

Is er een alternatieve Sound of Music in de maak?

Jonge mensen
In de aflevering van het NPS-programma Het uur van de wolf dat op vrijdag 6 maart via Nederland 2 zal worden uitgezonden tussen 22:50 uur en 23:55 uur — die de titel draagt Het familie ensemble — kunt u kennismaken met familievader Franciscus Pondman en zijn vijf muzikale kinderen. Een moeder heeft het gezin niet, maar de vader houdt de touwtjes op het gebied van de huiselijke discipline strak in handen en, naar het lijkt, geldt hetzelfde waar het de regie betreft van de muzikale talenten van de jongeren.


De jongste van het gezin — Lili, 12 jaar oud — speelt piano; de oudste heet Alain, is 20 jaar en speelt saxofoon. Tussen dezen in bevinden zich Liza, die inmiddels 14 jaar is, cello speelt en ook nog zingt. Dat met die stembanden geldt eveneens voor de twee overigen: Lonne 15, die tevens de handen uit de mouwen steekt voor een nummertje op de cel; en broer Walther, 17, die het voorts met de klarinet doet.
". . . . . voor al uw feesten, bruiloften, huisconcerten, jubilea, recepties etc.." Zo wordt dit vijftal op een internetsite aangeboden, evenals hun inmiddels verschenen compact discs.

Op het concertpodium
Om het nu met dat muzikale gezinsensemble verder te brengen dan optredens in de eigen woonplaats Zwolle — en eventueel zeer wijde omgeving — heeft de club — ongetwijfeld de dominante vader zelf — zich het wel bijzonder originele, en dus on-Nederlandse, etiket The Family Pondman opgeplakt. Het is de bedoeling dat deze fiedelende, toeterende en zingende jonge mensen van dat gezin zo snel mogelijk het professionele concertpodium zullen bestijgen. Laat daarom alle in klassieke muziek geïnteresseerden maar eens de moeite nemen om te kijken of het artistieke niveau van deze enthousiastelingen die vorm van openbaarheid ook waard is.
Nu zijn ons uit de cultuurgeschiedenis wel meer muzikale families bekend, die het samen wisten te maken, en of die nu Bach of Marsalis als familienaam droegen, er werd huismuziek gerealiseerd, en in het kader van dat wat meer hedendaagse familiegebeuren is de link naar het Oostenrijkse gezin van Kapitän von Trapp, waarvan alle telgen zelfs tegen de alpen op zongen, en daarmee wel heel befaamd zijn geworden, mede en vooral door de honingzoete musical die naar de avonturen van dat gezin werd gecreëerd: The Sound of Music.

donderdag 5 maart 2009

Muziekmoordenaar geridderd door de Fransen

Onbedaarlijke schaamteloosheid
Dat het op tal van fronten met onze cultuur af en toe slecht gesteld is — mede door toedoen, respectievelijk als gevolg van nalatigheid door verantwoordelijke overheden —, was uit en te na bekend. Dat geldt ook voor de ietwat wonderlijke volksaard der Fransen, en al helemaal voor de vertegenwoordigers die in het Elysée Paleis huizen. Maar dat ze daar zover zouden gaan, een uiterst extreme muziekmoordenaar te ridderen, geeft al aan dat men in de sfeer der leidinggevenden van dat land geen notie heeft van wat cultuur is.
Hier wordt een Nederlander genaamd André Rieu met eer overladen en daarvoor reist de Franse ambassadeur in ons land naar Maastricht ten einde aldaar de onderscheiden valse fiedelaar met bijbehorende versierselen te tooien en met alle poespas alsmede nog veel meer nodeloosheid en nutteloosheid, die daarvan kennelijk worden geacht deel uit te maken.

Schijnvertoning
Wat de Franse regering daarmee toont, is dat het geen greintje over heeft voor oprechte cultuur — zoals dat in de tijd van de daarvoor verantwoordelijke minister Jacques Lang wel het geval was — maar dat men een monsterlijke — dus weerzinwekkende — elektronische cultus onderscheidt: een opgeklopt-opgefokte bezigheid die bestaat in het platwalsen van belangwekkend cultuurgoed, door een ensemble waaraan niets echt, maar alles slechts klatergoud — want gif-gipsen ornamentiek— is. Hoed(t) u derhalve, in ieder geval vanaf nu, voor Franse onderscheidingen.

woensdag 4 maart 2009

Alphons Diepenbrocks Elektra-Suite uit 1920 in Utrechts Vredenburg-vrijdagconcert van 6 maart

Rechtstreeks op Radio 4
In de serie De vrijdag van Vredenburg wordt op 6 maart aanstaande een concert gegeven door het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van Otto Tausk. Er staan vier composities op het programma, die alle tijdens de afgelopen honderd jaar zijn geschreven. Twee van de componisten zijn Nederlanders: Alphons Diepenbrock (1862-1921) en Jan Vriend (geb. 1938). Van de eerstgenoemde zal de Suite uit Elektra — gereedgekomen in het jaar voor het overlijden van de componist — worden uitgevoerd, zoals deze later door Eduard Reeser (1908-2002) is samengesteld. Van Jan Vriend zal het orkest, als eerste werk na de pauze, De origen volcánico uit 1992 spelen.
Van de beide andere muziekmeesters die aan bod komen, is de eerste Maurice Ravel (1875-1937), met zijn Concert voor de linkerhand, gecompomeerd in de jaren 1929/30 voor de pauze geprogammeerd; solistische medewerking daarin zal worden verleend door de pianist Nelson Goerner. Het concert wordt besloten met het befaamde orkestwerk Images, geschreven in de periode 1906-1911 door Claude Debussy (1862-1918).
Het gebeuren, vanaf 20:00 uur, zal zich afspelen in de Utrechtse muziekvoorziening Vredenburg Leidsche Rijn.
__________
NB: Dit zijn de meest recente gegevens, zoals ik die heb opgekregen van de Matthijs Vermeulen Stichting. De omroepgids meldt dat de Avro, die het concert rechtstreeks via Radio 4 zal uitzenden, echter een andere titel heeft opgegeven voor het werk van Jan Vriend: Hexameron Phagocitosis — een werk voor symfonieorkest uit 2007.
Als solist voor Ravels concert staat Barry Douglas op de lijst.