zondag 18 januari 2009

Rietkwintet Calefax integreert stertrompettist Marco Blaauw als pronkjuweel voor zes concerten

Zes concerten in acht dagen
Niet alleen voor het gemak, maar tevens in volle overtuiging gaan we er van uit dat de toegevoegde waarde — waarmee de Vijf van het Riet [1], beter bekend onder de verzamelnaam Calefax, in de periode van 20 tot en met 28 januari voor zes optredens in den lande tijdens de dan duistere avonden bijstand krijgen van koperblazer Marco Blaauw, thans uit onze heel direct oostelijke Nachbarstaat — niet als een belasting zal worden ondergaan; niet voor de uitvoerenden en al evenmin voor de tweebeners die komen luisteren. Immers, die Jongens gaan niet over één nacht ijs, en dat is maar goed ook, want bij de huidige weerssituatie tussen Tilburg en Groningen — waar deze optredens zullen plaatshebben — kan men maar beter een heel ander vervoermiddel kiezen dan schaatsen of een arreslee, anders komen er ongelukken van en bieden vijf kleine doch o-zo-fijne rietjes niet voldoende soelaas om boven water te blijven. Moge zulks dan ook nimmer de aanleiding zijn dat Raaf Hekkema zijn Tranenvloed uit 2008 in de eerste maand van dit oneven jaar zesmaal de vrije loop zal laten.

Tijdelijk sextet van vijf maal hout en één keer koper
Op de website van impresario Tia Schutrups worden deze optredens als volgt aangekondigd: "Calefax voegt een gouden rand toe aan zijn rietgeluid." Hoewel we hier geen opzettelijke of tersluikse knipoog vermoeden, kon het toepasselijker niet zijn, enige nadruk tijdens het laatste concert op 28 januari te Groningen, aangezien deze Stad in het Grunnens Laid wordt omschreven als (Nederlands gezegd:) Pronkjuweel in Gouden Rand. [2]
Ze zijn heel wat van plan als sextet, al moet direct gezegd dat men niet alleen samen speelt, doch ook nog onafhankelijk van elkaar en dat verruimt het scala alleen maar ten faveure van de luisteraars die tijdens die concerten ook best kijkers mogen zijn; en dat alles dan ter meerdere glorie van Santa Caecilia.
Karel de Grote-laureaat Marco Blaauw, die tevens de reputatie van vernieuwer heeft verworven, zal een eigen compositie voorstellen, Improvisaties en er zullen ook drie premières worden gespeeld, één ware eerste uitvoering (die dat predikaat acht dagen achtereen zal houden), en twee Nederlandse premières, waaronder er één is van Sander Germanus, die daarmee de derde eigentijdse Nederlandse componist blijkt welke is vertegenwoordigd tijdens deze tournee. Het andere nieuwerwetse werk voor Neerlands bodem nu is afkomstig van Karlheinz Stockhausen (1928-2007): Harmonien, eveneens een solostuk voor de uitbundige trompettist.
Een andere, eenentwintigste eeuwse compositie, voor Calefax zonder dat het vijfvoudige riet een koperen inkleuring krijgt, draagt de titel Line and length, stamt uit 2007 en is geschreven door de in 1975 geboren Australiër, die echter in Londen leeft: Matthew Shlomowitz.
De overige drie composities zijn afkomstig uit de koker van drie oudgedienden, van wie Miles Davis nog de meest recente is. Deze virtuoos werd in 1926 geboren en wist intens te leven en te werken voordat hij de immer gereed zijnde Lift naar het Schavot des levens in 1991 heeft betreden.
Al het boven omschrevene aan nieuwere en nieuwste composities zal worden omsloten door twee veel oudere stukken in een hedendaagse aanpassing voor de beschikbare bezetting. Ter opening wordt dat een werk van Guillaume Dufay (ca. 1397-1474); ter afsluiting komt Papa Bach (J.S.: 1685-1750) nog even met een Ricercare uit BWV 1079, dat velen van u en tal van al de uwen zullen kennen als Musikalisches Opfer.


Verdere details over het programma alsmede exacte gegevens over de uitvoerenden zijn te vinden op het daarvoor ingeruimde gedeelte van de website van impresario Tia Schutrups. Dat geldt eveneens voor de plaatsen en aanvangstijden op de zes dagen dat dit concert zal worden gegeven.
__________
[1] Het lijkt warempel wel de titel van een christelijke streekroman, ontstaan uit eveneens een samenvoeging: van de Engelse schrijfster Enid Blyton, die legio boeken over De Vijf schreef, en de Nederlandse auteur W.G. van de Hulst, die de calvinistische waarden tussen het riet liet vinden.
[2] "Ain Pronkjewail in golden raand is Grunnen Stad en ommelaand."
____________
Afbeeldingen
1. Stertrompettist Marco Blaauw.
2. De Nederlandse componist Sander Germanus.
3. Calefax Rietkwintet.

Geen opmerkingen: